بنزین تک نرخی در ایران‌؛ پایان عمر سهمیه‌ها

به گفته مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، از ابتدای آذر ماه بنزین تک نرخی با قیمت ۱۰۰۰ تومان عرضه خواهد شد. بر اساس آمار منتشر شده، در حدود ۴۰۰ میلیون لیتر بنزین سهمیه‌ای در کارت‌های سوخت باقیمانده است.

بر اساس اعلام قبلی مقامات دولتی در ایران، از فردا اول آذر (۲۲ نوامبر)، بنزین معمولی به صورت تک نرخی و بر اساس لیتری هزار تومان عرضه خواهد شد. قیمت بنزین سوپر نیز ۱۲۰۰ تومان تعیین شده است.
ناصر سجادی، مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، روز شنبه ۳۰ آبان، به خبرگزاری ایسنا گفت که با تک نرخی شدن بنزین بخش عمده‌ای از "مشکلات مربوط به نظارت و کنترل این فرآورده نفتی، تسویه حساب و تعامل با صاحبان مجاری عرضه سوخت"، حل و فصل می‌شود.
به گفته این مقام دولتی با وجود حذف بنزین سهمیه‌ای، استفاده از کارت‌های سوخت همچنان ادامه خواهد داشت و سوخت‌گیری بدون داشتن این کارت‌ها امکان‌پذیر نخواهد بود.
سجادی هفته گذشته نیز در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر تصریح کرد که ذخیره بنزین سهمیه‌ای موجود در کارت‌ها به کمترین میزان خود پس از اعلام خبر تک‌نرخی شدن قیمت‌ها رسیده است.


او با بیان اینکه ذخیره بنزین ۷۰۰ تومانی کارت‌ها در حدود دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون لیتر بود، افزود: «هم اکنون ذخیره این بنزین به کمتر از ۴۰۰ میلیون لیتر کاهش یافته است.»
به گفته مقامات دولتی بیش از ۳۰۰ میلیون لیتر از بنزین باقیمانده در کارتها نیز متعلق به نهادهای نظامی و انتظامی است.
مدیر عامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران نیز می‌گوید اکثریت شهروندان از ذخیره کارت‌های خود استفاده کرده‌اند و به نظر می‌رسد ذخیره بنزین ۷۰۰ تومانی باقیمانده مربوط به "کارت‌های خودروهای دولتی و کارت‌های غیرقابل استفاده" است.
بر اساس اعلام قبلی مسئولان دولتی با پایان مهلت مصرف بنزین سهمیه‌ای،‌ امکان استفاده از آن وجود نخواهد داشت. روزانه در ایران در حدود ۷۵ میلیون لیتر بنزین مصرف می‌شود.

Source  :  DW

شهلا دانشفر خشونت علیه زنان، چرا؟ به استقبال ٢۵ نوامبر روز جهانی علیه خشونت علیه زن برویم

  

انترناسیونال ۶۳۵:
 دو سال پیش به مناسبت روز والنتاین، کمپینی اینترنتی تحت عنوان “قیامی یک میلیاردی” در اعتراض به خشونت علیه زنان در سطح جهانی اعلام شد  که در آن بیش از ۲۰ میلیون نفر در ٢٠٣ کشور جهان با رقص و پایکوبی به خیابان آمدند و اعتراضاشان را اعلام داشتند. این فراخوان از سوی یک فعال دفاع از حقوق زن در آمریکا به نام ایو انسلر Eve Ensler خطاب به یک میلیارد زن و همه انسانهای معترض داده شده بود. نکته قابل توجه این فراخوان گفته یکی از سازماندهندگان این کمپین بود که از ابعاد فاجعه بار خشونت علیه زن در سطح جهان پرده برمیداشت. او گفت: “در دنیا از هر سه زن یکنفر در طول زندگیش قربانی خشونت فیریکی یا روحی میشود و تعداد این قربانیان در سراسر جهان به یک میلیارد میرسد. اگر روزی یک میلیارد زن و مرد در دنیا اعتراض کنند و بگویند که دیگر خشونت بس است، تغییراتی صورت میگیرد”.  آمارهای تکاندهنده دیگری از همین دست گزارش کارشناسان سازمان ملل در روز جهانی مقابله با خشونت علیه زنان در سال ٢٠١٢ است. این گزارش حکایت از این داشت که در زمان حاضر بیش از ۶۰۳ میلیون نفر از زنان دنیا در کشورهایی زندگی می کنند که خشونت علیه زن جرم محسوب نمی شود.  ۲۵ نوامبر، ۴ آذر روز جهانی علیه خشونت علیه زن است. و نفس وجود روزی جهانی علیه خشونت علیه زن، نشانگر وجود چنین حقیقت تلخی آنهم در ابعادی جهانی است.  واقعیت اینست که خشونت بر زنان ریشه در حاکمیت توحش سرمایه داری دارد و معضلی جهانی است. در حاکمیت سرمایه داری، زن یک کالای جنسی و تحت ستم و نابرابری است. موقعیت فرودست زن در جامعه است که زمینه های گسترش خشونت علیه زنان را فراهم میکند. اگر چه در بسیاری از کشورهای جهان مردم با مبارزاتشان توانسته اند بخشی از حقوق پایه ای خود را بر حکومت ها تحمیل کنند، اما نکته اینجاست که امروز در اوج انحطاط جهان سرمایه داری، ستمکشی زن، ابعاد خشونت بار و هولناکی به خود گرفته است. نمونه اش را در سربلند کردن جریانات ارتجاعی اسلامی چون داعش، طالبان، القاعده و بوکوحرام، جمهوری اسلامی و جک و جانورهایی از این دست در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا است.  بویژه خشونت در کشورهایی با قوانین اسلامی که ضدیت با زن از ارکان پایه ای آن است، ابعاد فاجعه باری دارد. از همین رو یک کانون دایمی خشونت علیه زن در سطح جهانی، ایران است و این داستانی به قدمت عمر این حکومت است.  در حاکمیت رژیم آپارتاید جنسی ایران، ستمکشی و خشونت علیه زن جزئی جدایی ناپذیر از قوانین ارتجاعی اسلامی است که جاری هستند و دستگاه قضایی و ماشین سرکوب و جنایت حکومت نیز ابزارهای اجرایی کردن آنند. زنان در ایران مورد سرکوب و خشوت هر روزه دولتی قرار دارند. در این حکومت زنان همیشه تحت پیگیرد قرار دارند. از جمله برای حاکم کردن حجاب اجباری و تفکیک جنسیتی در سطح جامعه، به گفته خودشان ٢۶ سازمان و ۵٠ نهاد فرهنگی دست اندر کارند و یک بخش مهم کار نیروی انتظامی نیز به این امر اختصاص دارد. بخاطر حجاب زنان را مورد اذیت و آزار هر روزه قرار میدهند، دستگیر و زندانی میکنند، زیر شکنجه و تجاوز قرار میدهند و این خود یک موضوع دائمی جنگ مردم با این حکومت است.  بنا بر این قوانین زن  دارایی و ملک مرد محسوب شده و “نفقه” بگیر مرد است. با تعیین مهریه در واقع برای زن نرخی تعیین میشود و رئیس خانواده نیز مرد است. بنا بر همین قوانین زنی که از فرمان همسرش تمرد کند، مرد حق تنبیه اش را دارد. شکایت او نیز در برابر خشونت های خانوادگی راه به جایی نمیبرد، اگر مرد نفقه زن را پرداخت کرده باشد. بر پایه چنین سیستمی خانواده ای که تنها سرپرست آن زن باشد، خانواده “بی سرپرست” خطاب میشود.  بنا بر قوانین رژیم اسلامی زن از پایه ای ترین حقوق اجتماعی مثل حق طلاق و نگهداری از کودک و غیره محروم است. از نظر اقتصادی نیز بیشترین جمعیت بیکاران را زنان خانه دار تشکیل میدهند بدون اینکه از هیچگونه  تامینی برخوردار باشند. آنجایی هم که زن در بازار کار است، باز به او همچون کالایی نگاه میکنند و زیر تعرض هر روزه و فشار برای سوء استفاده جنسی و غیره قرار دارد.  بنا بر قوانین ارتجاعی حکومت اسلامی دختر بچه از همان کودکی باید در زندان حجاب محصور بماند و از هر گونه کودکی کردن و زندگی شاد داشتن محروم باشد. بدین صورت دختر بچه عملا از ارتقاء و رشد بسیاری از توانایی های خود محروم می شود. در رژیم اسلامی دختر بچه ٩ ساله به سن تکلیف رسیده است و بطور مثال او در این سن حتی برای پدرخوانده خود نامحرم میشود و یک راه برای محرم شدنشان، جاری شدن صیغه است و این خود شروع مجوزی برای تجاوز به این کودکان است. تجاوزی که مشروعیت قانونی اش را هم به تصویب رساندند.  در جمهوری اسلامی خشونت علیه زن داستان زندگی زنی است که اجازه انتخاب همسر ندارد و در سن کودکی او را وادار به ازدواج میکنند و رسما در چهارچوب خانواده و ازدواج اسلامی به او تجاوز میشود.  جمهوری اسلامی همچنین خود سازمانده صیغه این شکل رایج تن فروشی اسلامی است و باندهای تن فروشی شان به اسم صیغه مشغول سوداگری “فحشا” و حتی فروش دختران زیر ١٢ سال هستند. چون از نظر اسلام، دختر ٩ ساله به سن تکلیف رسیده است. اینها همه مصادیقی است بر قانونی بودن تجاوز در پرتو قوانین اسلامی به کودک و نشانگر ابعاد فاجعه بار خشونت بر ““زن” حتی از همان دورانی که کودک است.  بعلاوه رژِیم اسلامی بانی و تقویت کننده فرهنگ ضدزن مردسالارانه در سطح خانواده و جامعه است. در چتر این حمایت ها تحت عنوان دفاع از”ناموس” جنایت ها صورت گرفته است. زیر قوانین ارتجاعی اسلامی در ایران زنان بسیاری سنگسار و اعدام شده و زندگی شان به تباهی کشیده شده است.  اینها همه ابعاد تکاندهنده خشونت علیه زن در حاکمیت رژیم اسلامی را بیان میکند و اینها همه کیفرخواست ما علیه این رژیم جنایتکار است.  اما نکته مهم اینجاست که در برابر اینهمه توحش و جنایت شاهد شکل گیری جنبشی هستیم که نظم موجود را به چالش کشیده و به کل مصائب و توحش سرمایه داری معترض است. یک بروز آشکار آن، جنبش نوین آزادی زن است که هر روز بیشتر به جلو گام برمیدارد و علیه بردگی جنسی زن ایستاده است. جنبشی که مشخصا در مقابل اسلام سیاسی و قوانین ارتجاعی اسلامی و دست اندازی های هر نوع مذهبی قد علم کرده است. این جنبش را در اعتراض عریان علیه بردگی جنسی زن می بینیم. این جنبش را در حجاب برگیرانش در ایران می بینیم که بطور واقعی حکومت اسلامی و قوانینش را به چالش کشیده است.  در مصر و تونس نیز دیدیم که این جنبش در صف جلوی اعتراضات اجتماعی مردم، علیه جریانات ارتجاعی اسلامی ایستاد و  مردم توانستند مرسی ها و النهصه ها را از قدرت کنار بکشند. این جنبشی است که دامنه اعتراضش هر روز گسترده تر شده و از جمله امروز به یک فاکتور سیاسی مهم در افغانستان و کشورهای خاورمیانه تبدیل شده است.  این جنبشی است که  ٢۵ نوامبر روز جهانی اعتراض علیه خشونت علیه زن را بدست گرفته است و به این روز هر سال رنگ تعرضی تری داده است.  باید وسیعا به این جنبش پیوست و اکنون که جهان صحنه جنایاتی از نوع جنایات داعش و بوکوحرام در خاورمیانه و شمال آفریقا و اسید پاشان اسلامی در ایران است. اکنون که این جانیان در جلوی چشم ما زنان و دختربچه ها را می دزدند و به اسارت میگیرند، به آنها تجاوز میکنند و می کشند و سر می برند. آنها را برده و غنیمت خلافت اسلامی شان میخوانند و در بازارهایشان به حراج گذاشته و مورد خرید و فروش قرار میدهند، جنبش رهایی زن و جنبش آزادیخواهی و انسانیت باید قد علم کند و با کیفرخواستش علیه همه این جنایات به میدان بیاید. جهان امروز ما کمونیستها که مبشر آزادی و انسانیت هستیم را میطلبد.  ٢۵ نوامبر روز جهانی علیه خشونت علیه زن، هم در ایران و همه در جهان  بهترین فرصت برای اعلام کیفرخواست بشریت متمدن و همه زنان و مردان آزادیخواه علیه همه این جنایات است و باید گسترده و جهانی به استقبالش برویم.  در ایران  ٢۵ نوامبر فرصتی برای اعتراضی اجتماعی علیه جنایات هر روزه حکومت اسلامی علیه زنان است. این گفتمان ها را در گروههای مبارزاتی ای  که در خطوط تلگرام و واتس آپ و فیس بوک و … شکل داده ایم، ببریم و با ابتکارات مختلف به تدارک برپایی اعتراضاتی گسترده علیه خشونت علیه زن و آپارتاید جنسی جمهوری اسلامی برویم. از جمله میتوانیم به این مناسبت پوسترهایمان را تهیه کنیم. اعتراضمان را به صورت شعار و طرح خواستهایمان بر روی کاغذ بنویسم و آنها را بدست بگیریم و عکس و کلیپ تهیه کنیم و وسیعا رسانه ای کنیم. بمباران تویتری به راه بیندازیم و اعلام کنیم که دیگر به این توحش و بردگی تن نمیدهیم. مبتکر برپایی سمینارها و کنفرانس هایی در دفاع از حقوق زن و علیه خشونت و تعرض علیه زنان باشیم. در جمع ها و نهادهایی که در دفاع از حقوق زن ایجاد کرده ایم، بر سر این روز و شکل های مختلف اعتراض به بحث بنشینیم و به استقبال ٢۵ نوامبر این روز مهم اعتراضی برویم. دانشگاهها را که همیشه یک کانون مهم اعتراض علیه تبعیض جنسیتی بوده است، در این روز  به مرکز چنین اعتراضاتی  تبدیل کنیم. شعار بنویسم و در محکومیت اسیدپاشان حکومتی و خشونت هر روزه علیه زن صدای اعتراضمان را بلند کنیم. به مناسبت ٢۵ نوامبر، روز جهانی علیه خشونت علیه زن بیانیه بدهیم و کیفرخواست خود را علیه سرمایه داری متوحش حاکم و جنایاتش علیه زنان اعلام کنیم. بدین ترتیب به استقبال ٢۵ نوامبر روز جهانی اعتراض علیه خشونت علیه زنان برویم.  ۲۵ نوامبر میتواند یک روز مهم اعتراض ما علیه سی و چند سال حاکمیت جنایتکار رژیم اسلامی و به تباهی کشیده شدن زندگی زنان و کل جامعه باشد. جمهوری اسلامی باید بخاطر سی و سه سال جنایتش در قبال زنان و مردم ایران باید به محاکمه کشیده شود.



Source  : rowzane 
 

سقوط پهپاد در شوش؛ پهپاد داخلی یا خارجی؟

در باره سقوط پهپاد در بخش شاوور شوش سخنان متناقضی بیان شده است. رضا نجاتی فرماندار شوش می‌گوید پهپاد ایرانی و دلیل سقوط آن نقص فنی بوده است. رسانه‌های داخلی قبلا از قول او نوشته بودند این هواپیمای بدون سرنشین خارجی است.

عکس از آرشیو - پهپاد اسرائیلی که ایران مدعی ساقط کردن آن در تابستان ۲۰۱۴ شد

رضا نجاتی، فرماندار شوش می‌گوید پهپاد سقوط کرده در اطراف شهر الوان در بخش شاوور شوش، ایرانی بوده و به دلیل نقص فنی بر زمین افتاده است. خبرگزاری "ایرنا" از قول نجاتی نوشت: «بقایای این پهپاد از سوی نیروهای نظامی جمع‌آوری و منتقل شده و سقوط آن هیچگونه خسارت مالی و جانی نداشته است.»
نجاتی افزوده که این پهپاد طبق سلسله برنامه‌های داخلی معمول پرواز کرده و در حال ماموریت بوده است. او خبر اصابت موشک به این پهپاد در رسانه‌ها را نیز تکذیب کرده است. نجاتی در ساعات اولیه صبح شنبه به خبرگزاری‌ها گفته بود که این پهپاد خارجی و نظامی است. رسانه‌های داخلی از جمله خبرگزاری فارس، از قول نجاتی نوشته بودند که به زودی اطلاعات و جزییات جدیدتری در باره این پهپاد اعلام می‌شود.
قدرت‌الله دهقان، معاون انتظامی استانداری خوزستان به خبرنگار "ایسنا" گفته بود لاشه این پهپاد در اختیار نیروهای هوافضا قرار گرفته است.
آن‌گونه که رسانه‌های داخلی نوشته‌اند این پهپاد ساعت ۱۰ صبح شنبه ۳۰ آبان سقوط کرده است. اهالی روستای بیت فارس گفته‌اند که پهپاد متلاشی شده بود. تصاویر لاشه چند تکه شده پهپاد، در سایت‌های داخلی منتشر شده‌اند.
خبرگزاری‌های فرانسه و رویترز نیز صبح شنبه از سقوط یک "پهپاد خارجی" در شوش خبر داده و به حرف‌های رضا نجاتی، فرماندار شوش استناد کرده بودند که گفته بود جزییات امر بعدا اعلام می‌شود.

مقامات جمهوری اسلامی پیش‌تر از هدف گرفتن چند پهپاد آمریکایی و ساقط کردن آنها در حریم ایران خبر داده‌اند. در دسامبر ۲۰۱۱ از جمله گفته شد که پهپاد پیشرفته‌ای از نوع آر کیو ۱۷۰ متعلق به سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا به دست ایران افتاده است.
سپاه پاسداران در سال ۲۰۱۴ ادعا کرد که این پهپاد را با "طراحی معکوس" تولید کرده است. رونمایی از این این مدل شبیه‌سازی شده با تبلیغاتی گسترده همراه بود اما پنتاگون امکان کپی‌برداری از پهپاد آمریکایی را ناممکن خواند

Source  : DW

پوتین: در صورت حمایت کشورهای عربی از روسیه نقش ایران را در منطقه محدود می‌کنیم

روزنامه آمریکایی «وال ستریت جورنال» در گزارشی از تلاش برخی کشورهای عربی، اروپایی و ایالات متحده آمریکا برای جدا کردن موضع روسیه و ایران از یکدیگر در باره اوضاع سوریه خبر داده است. این در کشور هم‌اینک با کنار رفتن بشار اسد از قدرت در سوریه مخالفت می‌کند.
در این گزارش آمده است که کشورهای عربی تعیین زمانی برای کنار رفتن بشار اسد از قدرت را به عنوان پیش‌شرطی برای آتش‌بس مطرح کرده‌اند.
این گزارش می‌افزاید که ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه گفته است چنانچه کشورهای عربی از روسیه حمایت کنند، مسکو در محدود کردن نقش تهران در منطقه نقش ایفا خواهد کرد.
بنا بر این گزارش، پوتین دوستان بین‌المللی خود را با تاکید بر تلاش روسیه برای کاهش نقش ایران در بحران سوریه، شگفت زده کرده است.
پایان حمایت سیاسی روسیه از ایران در بحران سوریه، راه را برای اتحاد بیشتر در مقابله با گروه دولت اسلامی موسوم به داعش هموارتر می‌کند. این مساله همچنین موضع بین‌المللی را در برابر اسد تقویت می‌کند به ویژه این‌که فرانسه خواستار تشکیل ائتلاف جدیدی به رهبری پاریس، مسکو و واشنگتن برای جنگ با داعش شد. علاوه بر آن پوتین در ائتلافی به همراه دو قدرتی قرار می‌گیرد که کنار رفتن بشار اسد را آغاز راه‌حل بحران سوریه می‌دانند.
اما در مذاکرات وین، ایران نشانه‌ای از آمادگی برای فشار بر اسد به منظور کنار رفتن از قدرت از خود نشان نداد. اما برخی مسئولان آمریکایی و اروپایی گفتند که امیدوارند با دامه مذاکرات دیپلماتیک، مسکو نرمش بیشتری در خصوص آینده اسد از خود نشان دهد.

Source  :  alarabiya

مصرف شیشه در متروی تهران

 Source  : tahlilrooz

تجمع کارگران استان تهران در اعتراض به طرح تجمیع بیمه‌ها

خبرگزاری کار ایران، ایلنا، روز جمعه از اجتماع پنج هزار نفری کارگران استان تهران به مناسبت سالروز تصویب قانون کار گزارش داده است.
بنا براین گزارش، این گروه از کارگران از نقاط مختلف استان تهران خود را به مقابل سازمان تامین اجتماعی رسانده و با در دست داشتن پلاکاردهایی خواستار تضمین امنیت شغلی کارگران و منتفی شدن طرح "تجمیع بیمه‌ها" شدند.
علیرضا محجوب دبیرکل خانه کارگر و رئیس فراکسیون کارگری مجلس، به عنوان یکی از سخنرانان این تجمع گفت "همه باید بدانند کارگران برای دفاع از حقوق خودشان جمع شده‌اند؛ ما امروز به اینجا آمدیم تا بگوییم پای حقوقمان و سطر سطر قانون کار ایستاده‌ایم و خواستار اجرای دقیق این قانون کار هستیم."
او به کسانی که موافق طرح ادغام بخش درمان سازمان تامین اجتماعی در سازمان بیمه سلامت هستند، هشدار داد که "جامعه کارگری مقابل آنها خواهد ایستاد".
کارگران معترض هم در یک بیانیه شش بندی تاکید کردند "ما به کسانی که تصور می کنند تحت عناوینی قادر خواهند بود مهمانان ناخوانده برای تأمین اجتماعی ایجاد کنند، هشدار می‌دهیم که با مقابله شدید جامعه کارگری و بیمه شدگان مواجه خواهید شد."
ادغام بخش درمان سازمان تامین اجتماعی با سازمان بیمه سلامت که از سوی وزارت بهداشت پیگیری می‌شود مدت‌هاست که با اعتراض فعالان حقوق کارگری مواجه شده است.

Source  :   VOA

مانور مشترک سپاه و بسیج برای آزادسازی "ماکت" بیت المقدس

مانور نظامی "الی بیت المقدس" با حضور فرماندهان ارشد سپاه پاسداران و بسیج برگزار شد و نیروهای نظامی هدف تعیین شده در مانور را که آزادسازی ماکت بیت ‌المقدس بود، تمرین کردند.
به گزارش خبرگزاری ایرنا، ۱۲۰ گردان عملیاتی به همراهی محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و محمدرضا نقدی فرمانده سازمان بسیج در مانور روز جمعه شرکت داشتند.
جعفری، فرمانده سپاه این مانور را نخستین رزمایش مشترک گردان‌های "امام حسین" سپاه و "بیت ‌المقدس" بسیج نامید و گفت ایران یک "ابرقدرت منطقه‌ای" است که کشورهای دیگر حسرت داشتن توان نظامی آن را دارند.
او این مانور را تمرینی برای "مقابله با تهدیدات فرامنطقه‌ای و جنگ‌های نیابتی" علیه ایران معرفی کرد.
نقدی، فرمانده بسیج نیز با انتقاد از "برخی ساده لوحان که باورشان شده آمریکا دوست شده است"، آمریکا را "دشمن خلع سلاح شده" ایران دانست.

محمدعلی جعفری و محمدرضا نقدی در مانور

او همچنین ادعا کرد که داعش "پیاده نظام آمریکا" است و بسیاری از بسیجیان خواستار آن هستند که به سوریه، یمن و عراق بروند و با دشمنان بجنگند.
رسانه‌های سپاه و بسیج نیز این مانور را پوشش گسترده‌ای داده‌اند و جزئیات زیادی از آن منتشر شده است. از جمله این که سه فروند هواپیمای توکانو، چند فروند هواپیمای سوخو و بالگردهای کبرا، منطقه تعیین شده را بمباران کرده و توپ‌های ۱۰۶، ۱۰۷ و ۱۲۲ میلی متری به سوی اهداف شلیک شده است.
عملیات با افراشتن پرچم جمهوری اسلامی ایران بر بالای مسجد قبه الصخره به پایان رسید.

​

Source  :   VOA

هیلاری کلینتون: داعش و رژیم ایران دو چالش مجزا نیستند

 

 هیلاری کلینتون

 نامزد دمکرات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا روز جمعه 20 نوامبر 2015 طی سخنانی در شورای روابط خارجی آمریکا گفته است، چالش های رژیم ایران و داعش دو چالش جدا از یکدیگر نیستند.
هیلاری کلینتون افزود:« ما نمی توانیم رژیم ایران و داعش را به عنوان دو چالش جداگانه ببینیم. سیاست های منطقه ای بیش از حد به هم تنیده است. افزایش اعتماد شرکای عرب ما و افزایش هزینه های برای مقابله با عملکرد و رفتارهای بد رژیم ایران باعث کمک به نبردی موثر تر علیه داعش خواهد شد».
به گزارش رسانه های بین المللی کلینتون که در شورای روابط خارجی آمریکا درباره راهبرد پیشنهادی خود برای مبارزه با داعش سخن می گفت، افزود:برای مثال عملکرد ایران باعث شد که که سعودی ها توجه خود را از سوریه به یمن تغییر دادند. پس ما باید روی یک رویکرد واحد کار کنیم . من در ماه سپتامبر یک طرح جامع برای مقابله با نفوذ رژیم ایران در منطقه و حمایت این رژیم از گروههای نیابتی تروریستی مثل حزب الله را تشریح کردم.

گذار سیاسی با رفتن اسد امکان پذیر است

نامزد دمکرات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، افزود: «هیچ جایگزینی برای گذار سیاسی وجود ندارد. گذار سیاسی، به سوری ها اجازه می دهد که به حکومت اسد خاتمه دهند. بخش زیادی از راهبرد در دو سوی مرز عراق و سوریه وابسته به نقش شرکای عرب و ترک ما است. آمریکا باید با شرکای عرب ما کار کند تا آنها را وادار به سرمایه گذاری بیشتر در نبرد علیه داعش بکند. هم اکنون تمرکز این کشورها روی دیگر عرصه ها است چون آنها در منطقه نگرانی هایی دارند که به طور خاص می توان به تهدید رژیم ایران اشاره کرد».
به گزارش سایت آمریکایی «تایم.کوم» کلینتون افزود:« در داخل مرز سوریه علاوه بر کردهایی که مشغول نبرد با داعش هستند ، بزرگترین مانع برای اعزام نیروی زمینی بیشتر برای نبرد با داعش این است که گروه های مخالف سنی که امکان نبرد با داعش را دارند همچنان دغدغه فکری شان نبرد با رژیم اسد است. البته فراموش نکنیم که اسد بیش از داعش، اقدام به کشتن سوری ها کرده است. اما مانع این است که این مخالفان سنی به صورت فزاینده از طرف داعش نیز تهدید می شوند».
وی افزود:« پس ما باید هم زمان به سوی یک راه حل سیاسی برای جنگ داخلی در سوریه حرکت کنیم که زمینه یک دولت جدید را با رهبری جدید فراهم کند و شمار بیشتری از سوری ها را ترغیب کند که با داعش نبرد کنند. ما برای حمایت از آنها باید فورا نیروهای عملیات ویژه آمریکا را به سوریه و عراق اعزام کنیم».

ایجاد منطقه پرواز ممنوعه در سوریه / ایران و روسیه بدانند اسد رفتنی است

کلینتون افزود:« ما باید با همپیمانان و همسایگان کار کنیم تا مناطق پرواز ممنوع در سوریه ایجاد کنیم و جلوی اسد را بگیریم که نتواند غیرنظامیان و مخالفان را از طریق حملات هوایی قتل عام کند. نیروهای مخالف در میدان سوریه با حمایت مادی از طرف ائتلاف، باید کمک کنند تا مناطق امنی ایجاد شوند که سوری ها بتوانند در کشور سوریه بمانند و دیگر به سوی اروپا فرار نکنند».
هیلاری کلینتون در ادامه اظهارات خود به سیاست رژیم ایران و روسیه در سوریه اشاره کرد و گفت: «روسیه و رژیم ایران باید با این حقیقت روبرو شوند که ادامه حمایت از یک دیکتاتور شرور، باعث ایجاد ثبات نخواهد شد. هم اکنون بیم من آن است که پوتین درحال وخیم کردن مسائل است. روشن است که نقشی مهمی برای روسیه به منظور کمک به حل مناقشه در سوریه وجود دارد . ما تمایل خود را برای کار با آنها به سمت یک نتیجه که باعث حفظ سوریه به عنوان یک کشور متحد و غیر فرقه ای شود و حقوق همه سوری ها در آن رعایت شود و نهادهای مهم دولتی دست نخورده باقی بماند، نشان دادیم».

Source  :  alarabiya

گلوله‌های داعش

---

Source  :  tahlilrooz

ایران: برای قطعنامه‌های حقوق بشری سیاسی ارزشی قائل نیستیم

 

 

سخنگوی وزارت خارجه ایران

حسین جابر انصاری، سخنگوی وزارت خارجه ایران، می‌گوید جمهوری اسلامی برای قطعنامه‌های حقوق بشری سازمان ملل که با انگیزه‌های سیاسی و "لابی‌های پنهان" تهیه و تصویب می‌شوند ارزشی قائل نیست.

آقای جابر انصاری در واکنش به تصویب قطعنامه‌ای در کمیته حقوق بشر سازمان ملل، که وضع حقوق بشر در ایران را مایه نگرانی می‌داند، گفته است: "جمهوری اسلامی ایران بر اساس سیاست اصولی خود مخالف هرگونه استفاده ابزاری و سیاسی از حقوق بشر علیه کشورهای مستقل است و از این که مکانیسم‌ها و ابزارهای حقوق بشری سازمان ملل یک بار دیگر دستاویز سیاست گزینشی برخی کشورها قرار گرفته است ابراز تاسف می‌کند."
سخنگوی وزارت خارجه ایران گفته ایران از "حمایت واقعی" از حقوق بشر استقبال می‌کند و مطابق ارزش‌های انسانی، اسلامی و قوانین ایران ارتقای حقوق بشر را یکی از وظایف دولت در قبال شهروندان می‌داند. با این حال او اضافه کرده است: "اما برای قطعنامه‌هایی که با انگیزه‌های سیاسی ارائه و تصویب آن نه بر اساس محتوا بلکه بر اساس جبهه بندی سیاسی کشورها و لابی‌های پنهان انجام می‌شود، ارزشی قائل نیست."
پنجشنبه، ۲۸ آبان/۱۹ نوامبر، کمیته حقوق بشر سازمان ملل در قطعنامه‌ای از محدودیت آزادی اندیشه و بیان و افزایش اعدام‌ها در ایران انتقاد کرد و خواهان برگزاری یک انتخابات شفاف و آزاد در ایران شد.
این قطعنامه با تکیه بر گزارش‌های گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل و با ۷۶ رای مثبت در مقابل ۳۵ رای منفی و ۶۸ رای ممتنع در کمیته حقوق بشر سازمان ملل تصویب شد و انتظار می‌‎رود مجمع عمومی سازمان ملل هم آن را در هفته‌های آتی با آرای مشابه تایید کند.
مقام‌های ایرانی همواره می‌گویند که انتقادات حقوق بشری از این کشور با انگیزه‌های سیاسی انجام می‌گیرد. حسن روحانی، رئیس جمهور، سال گذشته گفت در ایران کسی به خاطر روزنامه‌نگاری یا فعالیت رسانه‌ای بازداشت نمی‌شود.
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران هم چند ماه پیش گفت: "ما افراد را به خاطر عقایدشان زندانی نمی‌کنیم."

Source  :   BBC

کارگران بیش از دو دهه است به قانون کار ضد کارگری جمهوری اسلامی نه گفته اند.

      اعتراض     بیست و پنج سال پیش در ٢٩ آبان سال ١٣۶٩ و بعد از یک دهه جنگ و کشمکش کارگران وحکومت، جمهوری اسلامی موفق شد قانون کار ضد کارگری اش را تصویب  و به طبقه کارگر تحمیل نماید.در طول این دهه مبارزات و مقاومت گسترده کارگران برعلیه قانون کاربی وقفه ادامه داشت. حکومت که با مقابله و مبارزه گسترده کارگران برعلیه کلیت قانون کار ارتجاعی و ضدکارگری اش روبرو شده بود، دار و دسته های باند سیاهی و آدمکش، باندهای شوراهای اسلامی، انجمن های اسلامی، ارگان های اطلاعاتی و امنیتی را در مراکز کارگری و واحدهای تولیدی برای سرکوب مبارزات و مقاومت کارگران در برابرتحمیل قانون کار مستقر کرد. یک مبارزه گسترده بین کارگران و حکومت برعلیه قانون کار حکومت در تمام طول دهه ۶٠ ادامه داشت. کارگران بارها حکومت را مجبور کردند قانون کار و پیش نویس آن را  تغییر بدهد.حکومت براحتی نتوانست قانون کار را تصویب وبه اجرا بگذارد.  در این دوره عناصر ضد کارگر حکومت، کسانی چون توکلی؛ بنی صدر، سرحدی زاده وزرای کار حکومت بودند. این عناصر در کنار قمه کشان حکومتی و سرکوبگران اعتصابات و اعتراضات کارگری، کسانی چون حسین کمالی، علیرضا محجوب، علی ربیعی، حسن صادقی از سران باندهای ضدکارگر حکومت مستقیما در سرکوب های آن دوره مبارزات کارگران برعلیه قانون کار ارتجاعی دست داشته و از سازماندهندگان سرکوب های گسترده بوده اند. جمهوری اسلامی قانون کار ضد کارگرش را با سرکوب ، زندان، اعدام و اخراج صدها فعال کارگری و رهبران عملی مبارزات کارگران، موفق شد تصویب بنماید.  قانون کار جمهوری اسلامی از بدو طرح تا تصویب وبه اجرا گذاشتن با مخالفت و مقاومت بخش مهم و پیشرو کارگران روبرو شد. رژیم با استقرار ارگانهای سرکوبش در واحدهای تولیدی و سازمان دادن شبکه های جاسوسی و اطلاعاتی اقدام به شناسایی کارگران و رهبران عملی کارگران که مخالف قانون کار بودند، کرد. در یک جدال سخت و نابرابر بین کارگران و حکومت، جمهوری اسلامی موفق شد قانون کارش را تصویب و به اجرا بگذارد.  تاریخچه تصوب وبه اجرا گذاشتن قانون کار رژیم در دهه خونین ۶٠، تاریخ سراسر سرکوب مبارزات کارگران و مقاو مت و مبارزه کل طبقه کارگربرعلیه حکومت  و قانون کار ضد کارگریش می باشد.  در این دوران پیش نویس‌های متعددی از جمله توسط ابوالحسن بنی صدر و احمد توکلی وزیر کار دولت موسوی پیشنهاد شد که با اعتراض کارگران دولت ناچار شد آن را پس بگیرد. طی سالهای ۵۸ تا ۶۹ عملاً قانون کاری در ایران وجود نداشت. بعد از بارها رفت و برگشت مفاد قانون کار پیشنهای حکومت، بالاخره در ٢٩ آبان سال ١٣۶٩ این قانون تصویب شد.ممنوعیت تحصن، اعتصاب؛ ممنوعیت برگزاری اول مه،ممنوعیت تظاهرات و همچنین  ممنوعیت داشتن تشکل کارگری ازمهمترین بندهای این قانون ضد کارگری می باشد.موسوی،بنی صدر و توکلی از پایه گذاران و طراحان این قانون کار ضد کارگری جمهوری اسلامی بودند که بعدها از حکومت طرد شدند.     امروز٢٩ آبان است. بیست وپنج سال از آن روزها می گذرد. سرکوبگران آن دوره، در طول این سالها همه در ارگانهای اصلی حکومت صاحب مقام شدند. هسته اصلی این باندهای آدمکش و سرکوبگر که بالا به آنها اشاره شد، در دولت روحانی حضور دارند. علی ربیعی وزیر کار روحانی چهره شاخص این دولت، شکنجه گر زندان در دهه ۶٠، سالهای سرکوب بود که الان وزیر کار روحانی می باشد. کمالی و محجوب که فرمان بریدن زبان کارگران معترض را داده بودند، الان در مجلس رژیم نشسته اند. احمد توکلی و سرحدی زاده از منفورترین و جنایتکارترین وزرای جمهوری اسلامی در دهه ۶٠ در مناسب حکومتی می باشند.  امروز سران این باندهای های ضد کارگری و قمه کشان و سرکوبگران مبارزات کارگری در دفاع از قانون کارشان مراسمهای حکومتی شان را برگزار کردند. تلاش این باندها بزک کردن چهره حکومت و دولت روحانی با شعار “بازگشت به قانون کار و اجرای آن” می باشد. اجرای قانون کاری که  در بالا توضیح داده شد. امروز این باندهای آدمکش و ضد کارگر از میراث شومشان در برابر یک جامعه کارگری معترض  که یک لحظه در طول این سالهای از مبارزه بر علیه حکومت دست برنداشته و مدام برای تحمیل خواستهای شان با حکومت روبرو بوده و می باشد، ظاهر شده و پز”دفاع از کارگر و قانون کارشان” را به خود گرفته اند. اما طبقه کارگر وقعی به این تقلاها نگذاشته است. کارگران در طول این دهه های حاکمیت سیاه حکومت اسلامی سرمایه داران نه توهمی به قانون کار حکومت داشته  و نه یک لحظه از مبارزه بر علیه حکومت، از جمله قانون کارش دست برنداشته اند.     کارگران حکم ابطال قانون کار حکومت را در این سالها عملا و در مبارزات جاری شان صادر کرده اند. ترس و حشت حکومت از گسترش مبارزات کارگران بیشتر شده است. در یک چنین وضعیتی باندهای حکومتی سودای”بازگشت با قانون کار یادگار امامشان” افتاده اند. همان قانون کاری که کارگران از ٢۵ سال پیش تا به امروز به آن نه گفته و برعلیه آن  دست به مبارزه زده اند.طبقه کارگر، جنبش کارگری، رهبران وفعالین کارگری سالهاست که از قانون  کارضد کارگر حکومت عبور کرده  و در عمل آن را باطل کرده اند. جنبش کارگری دو فاکتو حق تشکل و اعتصاب را به حکومت تحمیل کرده است.تقلاها و تلاش های باندهای حکومتی برای “بازگشت به  قانون کارآن دوران”، تقلایی عبث وبیهوده و غیر ممکن است. طبقه کارگران کل حکومت و سیستم  سرمایه داری اسلامی اش را با قانون کارش، با همه سیاستهای ضد کارگری اش زیر ضرب گرفته است. کارگران توهمی به این تقلاها نداشته و به مبارزاتشان برای تحمیل خواسته های برحق شان به حکومت در صحنه می باشند. هر دستاوردی که طبقه کارگر در این مملکت دارد ثمره اعتراضات ومبارزات گسترده و جاری کارگران برعلیه حکومت می باشد. بساط قانون کارضد کارگری  و مدافعانش با همه تبصره ها و مقررات ضد کارگری دولت و حکومت اسلامی را باید بر سرشان خراب کرد.

Source  :  rowzane

شکل‌های جدید خشونت، نیازمند روش‌های جدید مقابله است

هر سال ۲۵ نوامبر، ۴ آذر ماه در سال ۱۳۹۴، روز جهانی مبارزه و تلاش برای رفع خشونت علیه زنان است. در این روز که از سال ۱۹۸۱ و به مناسبت قتل خواهران میرابال برگزیده شده، برنامه‌های گوناگونی در کشورهای مختلف جهان برگزار می‌شود. مسائلی مانند روسپیگری اجباری، سوء‌استفاده جنسی، گردشگری جنسی، تجاوز جنسی، ناقص‌سازی جنسی یا ختنه زنان، خشونت خانگی، ازدواج اجباری و ازدواج کودکان، فقر زنان به دلیل فرصت‌های نابرابر اجتماعی و اقتصادی، قتل‌های ناموسی و خانوادگی، تبعیض‌های قانونی و توانمندسازی زنان در مقابل خشونت از عمده‌ی آن‌ها هستند.
به شکل سنتی، خشونت در نوع فیزیکی، روانی، کلامی یا اقتصادی آن، در سال‌های گذشته بیشتر مورد توجه و بررسی جامعه‌شناسان و فعالان زنان قرار گرفته است. اما با پیشرفت تکنولوژی و فناوری‌های ارتباطاتی، خشونت نیز به مانند دیگر رویدادهای اجتماعی شکل‌های جدید‌تری به خود گرفته و برخی از کارشناسان معتقدند برای مقابله با آن، ابتدا باید شکل‌های جدید خشونت را شناخت و سپس از روش‌های نوین برای مقابله با آن استفاده کرد.

در سال‌های گذشته، اشاعه تفکر برابری جنسیتی و مقابله با خشونت در شبکه‌های اجتماعی ایرانیان نیز گسترش داشته و امروزه تعداد کمپین‌ها و صفحه‌های مرتبط با حقوق زنان از تعداد انگشتان دو دست نیز فراتر رفته است.
سایت ماچولند یکی از آن حرکت‌های نوینی است که چند ماهی است جای خود را میان دیگر گروه‌های فعال در این زمینه باز کرده است. این سایت در معرفی خود در صفحه فیسبوکی‌اش نوشته است: «ماچولند یعنی سرزمین نابرابری جنسیتی و جایی برای اعتراض به جهانی که نابرابری جنسیتی در آن عادی شده است. هدف این پلتفرم که به انواع سکسیسم حساس است، کم کردن جنسیت‌زدگی در تفکر، گفتار و رفتار در فضای عمومی فارسی‌زبان و یا ایرانی به ویژه در داخل ایران است. ما معتقدیم باید نسبت به اشکال مختلف و متنوع تبعیض‌های جاری و آسیب‌های آشکار و پنهان آن آگاه و با آن روبه‌رو شد. این تارنما به شما این امکان را می‌دهد که با چند کلیک به موج‌های پیشنهادی بپیوندید یا خود پیشنهادی بدهید.»
به همین مناسبت با سوده راد بنیان‌گذار و سردبیر ماچولند که ساکن پاریس است گفت و گویی انجام داده‌ایم. 
خانم راد، از ایده‌ اولیه شکل گیری «ماچولند» به ما بگویید.
طومار مدت‌هاست که یکی از ابزار شهروندان متقاضی ایجاد تغییر در جامعه و سیاست‌های خرد و کلان دولت و دست‌اندرکاران خدمات عمومی محسوب می‌شود. از سویی ما به عنوان گروهی از فمینیست‌های عضو جنبش فمینیستی فرانسه، از این ابزار بارها و بارها استفاده کرده‌ بودیم و از سویی دیگر به‌ویژه بعد از انتخابات سال ۸۸، امضای نامه‌های سرگشاده به یک رفتار و عادت مدنی به‌ویژه میان فعالان مدنی تبدیل شده بود. مدتی بعد با استفاده از پلتفرم ویژه تومار change.org دو پتیشن با موضوع برابری جنسیتی راه اندازی کردم که به موفقیت دست یافتند، یکی درباره یک کاریکاتور جنسیت‌زده منتشر شده در مجله فرودگاه‌های پاریس و لزوم حذف آن و دیگری برای کاندید شدن ملاله یوسف‌زای برای جایزه نوبل صلح، از طرف کشور فرانسه. همان روزها با کارولین، دوست و همکارم در انجمن فمینیستی «جرأت فمینیست بودن» به این فکر می‌کردیم که آیا می‌توانیم یک شبکه فمینیستی داشته باشیم که انواع خدمات از جمله سفر با فمینیست‌ها، ملاقات با فمینیست‌های سایر شهرها و کشورها و البته پلتفرمی برای پتیشن‌ها و آکسیون‌های محلی و بین‌المللی فمینیستی را پوشش بدهد؟ ایده پلتفرم پتیشن‌های معترض به نابرابری جنسیتی همزمان به فارسی، با نام Click2Act و فرانسوی Macholand جدی‌تر شد. ماچولند یعنی سرزمین نابرابری جنسیتی و این تارنمای فرانسوی در اکتبر ۲۰۱۴ راه‌اندازی شد. بعد از سنجش قابلیت تبدیل آن به شبکه‌ای از پلتفرم‌های مشابه در زبان‌ها و کشورهای مختلف، بخش ایرانی/فارسی با نام ماچولند و بخش ترکیه/ترکی با نام ارکتولیا در ۸ مارس ۲۰۱۵ به کاربری رسید. تمام فعالیت‌های این شبکه، از طراحی، راه‌اندازی و حفظ امنیت، طراحی موج‌ها و گرافیک‌ها کاملاً داوطلبانه انجام می‌شوند.

سوده راد

هدف اصلی ماچولند را چگونه تعریف می‌کنید؟
همانطور که در توضیح سایت آمده، ماچولند به نابرابری‌های جنسی و جنسیتی اعتراض می‌کند و هم فرصت هم‌صدایی در این اعتراض‌ها را فراهم می‌کند. به عنوان مثال، زمانی که در یک برنامه پربیننده تلویزیونی از ادبیات یا رفتار سکسیستی استفاده شده باشد، شاهد اعتراض‌های پراکنده فعالان برابری خواه در شبکه‌های اجتماعی هستیم. اما این اعتراض‌ها به دلیل پراکندگی در اکثر مواقع آن تاثیرگذاری که باید از خود به جا نمی‌گذارند. ماچولند در واقع  نیرویی را که در اینترنت پخش می‌شود، در یک جا متمرکز می‌کند و تک صدایی را به هم‌صدایی تبدیل می‌کند. این کار فرصت برابری را برای همگان در مشارکت، فارغ از اینکه فعال یا نویسنده باشند، تنها با چند کلیک ساده فراهم می‌کند.
مردان ۴۵ درصد دنبال کننده‌های ثابت صفحه فیسبوکی ماچولندند و اکثریت آن‌ها از درون ایران هستند. به نظر می‌رسد آن‌ها در ایجاد یا همراهی با موج‌ها نقش‌ پررنگی دارند. لطفا به ما از اهمیت حضور مردان در جنبش‌های برابری خواهانه بگویید. شما چطور توانسته‌اید آن‌ها را جذب ماچولند و حساس به قوانین تبعیض آمیز کنید؟

یکی از دلایل حضور ۴۵ درصدی مردان در ماچولند، می‌تواند دسترسی و علافه بسیاری از آن‌ها به تکنولوژی‌های سایبری باشد. در واقع مردهایی که صفحه ماچولند در فیسبوک را لایک کرده‌اند لزوما علاقه‌مند به فعالیت‌های فمینیستی نیستند، بلکه نوآوری ماچولند را می‌پسندند. ماچولند سعی می‌کند به مردان این موضوع را یادآوری کند که در جوامع مردسالار تبعیض علیه زنان و حقوق نابرابر آن‌ها اگر چه در ظاهر به نظر می‌رسد برایشان سود دارد، اما در واقعیت و در نهایت به ضرر آن‌ها خواهد بود. زیرا مردان نیز با برابری خوشبخت‌تر خواهند بود و آرامش بیشتری به دست خواهند آورد. در ماچولند سعی می‌کنیم عموم مردان را به این آگاهی برسانیم. یکی از دلایل اصلی حضور پررنگ آن‌ها در حرکت‌های برابری‌خواهانه باور و آگاهی به همین موضوع است.
به موضوع خشونت برگردیم. ماچولند برای ۲۵ نوامبر، برنامه‌ی یا موج خاصی تدارک دیده است؟
ما از همه کاربران فارسی‌زبان توییتر دعوت کرده‌ایم در ۴ آذرماه ۱۳۹۴، مطابق با ۲۵ نوامبر ۲۰۱۵، به مناسبت روز جهانی منع و مبارزه با خشونت علیه زنان، به طوفان توییتری بپیوندند. در این طوفان تنها از یک هشتگ ‫#‏خشونت_علیه_زنان‬ استفاده خواهیم کرد و تلاش ما برای معرفی و یادآوری انواع خشونت‌های جنسیتی علیه زنان و راه‌های مبارزه با آنها، همچنین راه‌کارهایی برای توقف و منع آنهاست. فهرست توییت‌های پیشنهادی به زودی از طریق تارنما و حساب‌های شبکه‌های اجتماعی ماچولند اعلام خواهد شد. همچنین موج دیگری هم در پلتفرم ماچولند در زمینه مبارزه با خشونت‌های خانگی در دست طراحی است.

آیا در ‌ماه‌های گذشته نیز تجربه‌ موجی مرتبط با خشونت علیه زنان را داشته‌اید؟
یکی از اولین موج‌های ماچولند، موجی ایمیلی در ارتباط با خشونت خانگی بود. در این موج که پس از ادعای آزاده نامداری مبنی بر خشونت‌ورزی همسر سابق‌اش فرزاد حسنی آغاز شد، با در نظر گرفتن این موضوع که هر مورد خشونت خانگی، یک پرونده قضایی مستقل است و تک‌تک افراد جامعه در پیشگیری از وقوع چنین خشونت‌هایی نقش و وظیفه‌ای انکارناشدنی دارند، یادآوری کردیم که داوری، بررسی صحت و سقم ادعای مدعی و تنبیه فرد خاطی هم وظیفه دستگاه‌ قضایی کشور است.  اما با توجه به این‌که هردوی این افراد شخصیت‌هایی شناخته‌شده در رسانه‌ها هستند، در این موج ایمیلی از فرزاد حسنی خواستیم همانگونه که پیش‌تر در صدا و سیما به آزاده نامداری ابراز عشق و علاقه کرده بود، این بار درمورد این خشونت توضیح دهد. هم‌صدایی در ماچولند و سایر شبکه‌های اجتماعی موثر واقع شد و به نظر می‌رسد با رسانه‌ای شدن موضوع خشونت خانگی، فرزاد حسنی خود را موظف به واکنش دانست. او جوابیه‌ای منتشر کرد و چند روز بعد ایمیلی که ما در این موج استفاده کردیم غیرفعال شد و این موج را متوقف شد.

همچنین مجموعه‌ای از استیکر «خدمات رفع مزاحمت» برای استفاده در شبکه تلگرام و برای تسهیل مقابله با مزاحمت‌های سایبری طراحی کردیم. درست است که بلاک کردن و حذف کسانی که رفتارهایی حاوی آزار جنسی و مصادیق تبعیض جنسیتی دارند، همیشه یکی از راهکارهاست، اما فرد متعرض با بلاک شدن دست از سوءاستفاده برنمی‌دارد. ما در ماچولند فکر می‌کنیم در بسیاری از مواقع این مکالمات که گاهی در زمینه دوستی‌های سالم هم رخ می‌دهند، می توانند با آگاهی‌بخشی و پاسخ‌های درست و شفاف به راه درست خود بازگردند. یادآوری جنس رفتار و گفتار تعرض‌آمیز به فرد خاطی و هم به دیگران یکی از مهمترین راهکارهای تغییر رفتارهاست. از طرفی، تایپ کردن جملات مناسب، در وضعیتی که مورد تعرض قرار گرفته‌ایم، آسان نیست. بدین ترتیب ماچولند مجموعه‌ای از استیکرها را در اختیار کاربران تلگرام قرار داد، به این امید که وجود مجموعه «خدمات رفع مزاحمت» به همه ما یادآوری کند باید در تغییر فرهنگ بکوشیم و به مصادیق آزار جنسی و خشونت‌های جنسیتی در فضاها و شبکه‌های مجازی آگاه شویم. یادآوری می‌کنم که این استیکرها جنسیت ندارند و تنها می‌توانند جایگزین جملاتی شوند که کاربران نمی‌توانند یا نمی‌خواهند تایپ کنند.
فکر می‌کنید چنین موج‌هایی که با چند کلیک مجازی صورت می‌گیرد، چه تاثیری در کاهش خشونت در دنیای واقعی از جمله خانه و خیابان دارد؟
در مورد موج‌هایی که مخاطب مشخص و مطالبه معینی دارد، برای مثال موج‌هایی که خواستار تغییر یا تدوین قوانین یا ایجاد ساختارهایی مشخص برای پیشگیری از خشونت یا حمایت از خشونت‌دیدگان هستند، به‌طور غیرمستقیم نتیجه موثر و مثبتی در کاهش خشونت پیش‌بینی می‌شود. اما یکی از مهمترین آثارش افزایش حساسیت به موضوع و شناخت مصادیق خشونت، در میان کاربران فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی  است که بی‌تردید در زندگی روزمره مورد نیاز است. به نظر می‌رسد ظرفیت بالقوه شبکه‌هایی چون توییتر و تلگرام برای فعالیت‌های اینچنینی تاکنون از طرف جنبش‌های مدنی به اندازه کافی جدی گرفته نشده است.

با پیشرفت تکنولوژی و فن آوری‌های ارتباطاتی، روابط انسان‌ها نیز دستخوش تغییرات زیادی شده و همین موضوع شکل‌های جدیدی از روابط و به تبع آن خشونت در رابطه‌ها را به‌وجود آورده است. فکر می‌کنید خشونت نیز شکل‌های جدیدی به خود گرفته است؟
یکی از مهم‌ترین اشکال جدید خشونت، خشونت‌های فضای مجازی، به‌ویژه از نوع آزارهای جنسی هستند. رفتار و مکالمات جنسی وقتی برابر و بی‌اشکال هستند که مشارکت‌کنندگان در آن راضی باشند.  آزار جنسی، متلک‌های جنسی و جنسیتی یکی از مشکلاتی است که جامعه فارسی‌زبان یا ایرانی، به ویژه زنان هر روز با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. این آزارهای جنسی تنها به محیط عمومی و  فضایی که در مقابل فضای مجازی، دنیای واقعی نامیده می‌شود، محدود نیست و امکان مخفی شدن پشت هویت‌های پنهانی امکان سوءاستفاده را بیشتر هم می‌کند. استفاده از عکس گل و منظره و بچه‌ها، به جای عکس‌های پروفایل در فیسبوک، تلگرام و وایبر و واتساپ و غیره، فقط به دلیل «حجب و حیا» ی زنان یا هویت‌ناپذیری آنها نیست، بلکه در بسیاری موارد به عنوان نوعی پیشگیری از دریافت پیغام‌های حاوی آزار جنسی هم استفاده می‌شود. اگر فردی این تجربه را نداشته باشد، حتماً یکی از اطرافیان نزدیک او خواهد گفت که حداقل یک‌بار مورد چنین تعرض‌هایی قرار گرفته است. در چنین موقعیت‌هایی، پاسخ دادن به فرد خاطی گاهی بسیار سخت است و بلاک کردن معمولاً تنها مکانیزم‌ پیشگیری از تعرض است. این تنها یکی از مثال‌های خشونت‌های سایبری است. تهدید به پخش عکس‌ها یا متن مکالمات خصوصی در فضای مجازی، هتاکی و هتک حرمت در فضای مجازی، حمله و هک صفحه‌های شخصی و ایمیل‌ها همه و همه از انواع خشونت‌هایی هستند که در دنیای دیجیتال رخ می‌دهند. برخی کشورها، از جمله ایران در قوانین فضای مجازی برخی موارد را پیش‌بینی کرده‌اند.

بسیاری از این خشونت‌های در پستوی خصوصی و گوشه های «امن» فضای مجازی رخ می‌دهند. برای مثال در قالب پیغام‌های خصوصی در فیسبوک، تصاویر پورنوگرافیک ارسال‌شده به‌صورت خصوصی در اینستاگرام و غیره. در این موارد فردی که مورد خشونت واقع می‌شود، به یکباره فرد خشونت‌گر را که لزوماً از نظر فیزیکی نزدیک او نیست، در خصوصی‌ترین حریم خود می‌بیند

شما اشاره کردید که جنبش‌های مدنی، به خصوص فعالین کمتر به ظرفیت‌های شبکه‌های مختلف اجتماعی توجه کرده‌اند. به نظر شما چرا استفاده از این شبکه‌ها اهمیت دارد؟ و چرا باید شکل‌های جدید خشونت شناخته و جدی گرفته شوند؟
استفاده از فضای آزادتر سایبری، نسبت به فضای سرکوب داخل ایران، موجب شده بسیاری از فعالیت‌های برابری‌خواهان از طریق وبسایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی سازمان‌دهی شود، یا حداقل به عنوان یکی از مهمترین ابزار تولید محتوا و دسترسی دادن به مخاطبان تلقی شود. با این حال به نظر می‌رسد توانمندسازی جامعه، بالاخص زنان به عنوان گروه اجتماعی تحت خطر، در مقابله با خشونت‌های سایبری حداقل تاکنون از سوی جامعه‌شناسان و فعالان حوزه برابری جنسیتی جدی گرفته نشده است. بسیاری از جامعه‌شناسان آثار این خشونت‌ها را همان آثار خشونت‌ها در فضای عمومی و واقعی تلقی می‌کنند، در حالی که به نظر می‌رسد این حوزه نیاز به دقت و پژوهش و توانایی‌های ویژه‌ای دارد.
تفاوت‌های خشونت سایبری در فضای مجازی با خشونت فیزیکی یا روانی در فضای واقعی مثل کوچه و خیابان را در چه می‌بینید؟
بسیاری از این خشونت‌های در پستوی خصوصی و گوشه های «امن» فضای مجازی رخ می‌دهند. برای مثال در قالب پیغام‌های خصوصی در فیسبوک، تصاویر پورنوگرافیک ارسال‌شده به‌صورت خصوصی در اینستاگرام و غیره. در این موارد فردی که مورد خشونت واقع می‌شود، به یکباره فرد خشونت‌گر را که لزوماً از نظر فیزیکی نزدیک او نیست، در خصوصی‌ترین حریم خود می‌بیند. در بسیاری از موارد این پیغام‌ها خوانده، دیده، یا شنیده می‌شوند و بعد فرد قربانی متوجه محتوای خشونت‌آمیز می‌شود، و خودمانی بگوییم،‌ دیگر کار از کار گذشته است. در این مواقع قوانین بسیاری از کشورها اجازه نمی‌دهد اطلاعات فردی که در پیام‌های خصوصی متعرض شده است، به صورت عمومی منتشر شود و این قانون موجب می‌شود فرد خشونت‌دیده برای احقاق حق پایمال‌شده‌اش، تنها بتواند به مراجع قضایی مراجعه کند. در اکثریت قریب به اتفاق، این فرد تصمیم می‌گیرد تنها نادیده بگیرد و وارد فرآیندهای پرهزینه قضایی نشود. این درحالی است که اعتراض و ثبت پرونده‌های شکایت‌های مرتبط با خشونت، در دنیای واقعی هم فرآیند طولانی تلقی می‌شود. برای مثال وقتی تنها ۱۰ درصد زنانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند، شکایت رسمی تنظیم می‌کنند، چطور ممکن است انتظار عکس‌العملی بهتر، هم از نظر کیفی و هم از نظر کمی از قربانیان خشونت سایبری داشته باشیم؟ آن هم وقتی در پیش‌داوری‌های غلط رایج در جامعه، قربانی را مقصر می‌داند؟ بگذارید به مثالی که در سوال‌های قبل آوردم برگردیم. بسیاری از زنان در فضاهای مجازی به راحتی از تصاویر گل و کودکان و غیره استفاده می‌کنند، چون به نظر می‌رسد همچین انتخابی دارند. خوشبختانه در دنیای واقعی جامعه و فرهنگ مردسالار نمی‌تواند زنان و چهره‌شان را با گل و بته جایگزین کند!
بنابراین به نظر می‌رسد خشونت‌های فضای مجازی در راندن زنان به گوشه‌های امن، پشت پرده‌های کلفت و حضور کمرنگ‌تر در فضای عمومی، قدرتمند تر از رفتارهای مشابه در دنیای واقعی عمل می‌کنند و ما برای پیشگیری از وقوع خشونت‌های اینچنینی و حمایت از قربانیان ساز و کار دقیق و کارآمدی نداریم. 

Source  :  radiozamaneh

پوتین به دیدار خامنه ای می رود

دفتر ریاست جمهوری روسیه، روز جمعه ٢٠ نوامبر/ ٢٩ آبان، اعلام کرد که ولادیمیر پوتین روز دوشنبه در تهران باخامنه ای دیدار و گفتگو می کند. بگفتۀ “یوری اوچاکف”، یکی از مشاوران ریاست جمهوری روسیه، در این دیدار “روابط دو جانبه، مناسبات دو کشور در زمینۀ انرژی اتمی، نفت و گاز و نیز همکاری‌های نظامی میان تهران و مسکو” مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

اوضاع سوریه و آیندۀ بشار‌اسد بدون تردید مهمترین موضوع گفتگو میان دو طرف را تشکیل خواهد داد. ایران و روسیه دو متحد اصلی بشار‌اسد در منطقه بحساب می آیند و دارای حضور نظامی در خاک این کشورند. روسیه از مدتها پیش به اینسو خواستار ایجاد یک ائتلاف ضد داعش در سوریه با شرکت ایران است. هرچند کشورهای غربی گفتگو و همکاریهای موردی با ایران را در این زمینه رد نکرده اند، اما تا کنون برای شرکت دادن ایران در یک ائتلاف گسترده از خود احتیاط فراوان نشان داده اند.

هر چند کشورهای غربی پیش شرط برکناری بشار اسد را رها کرده اند، اما برای وی در آینده سوریه نقشی قائل نیستند. روسیه و ایران با این حال، علیرغم تعدیل در مواضع پیشین خود، همچنان از وی دفاع می کنند.یاد آوری کنیم که ایران همچنین از خریداران اصلی تسلیحات روسی است و با این کشور در زمینۀ هسته ای همکاری نزدیک دارد.رادیو فرانسه

Source  :  rowzane

علم الهدی: فکر تاسیس بسیج، توسط امام زمان به امام خمینی الهام شد

علم الهدی در نماز جمعه امروز مشهد اظهار کرده: تاسیس بسیج الهام غیبی به امام(ره) بود.

وی با اظهار اینکه فکر امام در بنیان و ایجاد بسیج یک الهام غیبی به ایشان از ناحیه امام زمان (عج) بود، ادامه داد: زمانی که آمریکا تهاجم نظامی اش را بر ما از طریق صحرای طبس انجام داد و این اقدام به مدد امداد غیبی خداوند و طوفان شن ناکام ماند این فکر به ذهن امام (ره) آمد و این الهام غیبی درکنار آن امداد غیبی بود.
عضو مجلس خبرگان رهبری همچنین مدعی شد: امداد غیبی ارسال طوفان شن برای سرکوب نقشه شیطانی آمریکا بود و بعد از آن امداد غیبی این تفکر به صورت غیبی به امام الهام شد تا بسیج را تاسیس کند.
هفته گذشته نیز این نماینده آیت الله خامنه ای در مشهد گفته بود که امامان جمعه٬ امام زادگان زنده جامعه هستند.

Source  :  sahamnews

فاجعه پاریس از نگاه کاریکاتوریست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها

کاریکاتوریست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بسیاری از سرتاسرِ جهان فاجعه‌ی تروریستیِ پاریس را از مناظرِ متفاوت به تصویر کشیدند. تعدادی از این کاریکاتورها را با هم می‌بینیم.

 Source  : tahlilrooz