| ||||
مجازات اسلامی سنگسار تحت حاکمیت جمهوری اسلامی در قریب ۳۵ سال گذشته، دالی است بر دو واقعیت کلیدی ، که رقم زننده درک سیاسی یکایک انسانهای حساس به محیط پیرامون شان در ایران می باشند؛ از یک سو،سندی است بر جنایت،وحشیگری و قساوت اسلام سیاسی و نمودی از پتانسیل عقب ماندگی و ارتجاع مذهبی برای رقم زدن فجایعی هولناک در واکنش به لحظاتی ناب ،آکنده از عاطفه که دوانسان از سر اختیار آغوش بر یکدیگر گشوده اند. قیاس این موضوع با ترویج فحشای رسمی و شرعی، و ازدواج اجباری کودکان می تواند تصویری چند بعدی از وجود تملک کالایی بر همسر یا دختر در تفکر اسلامی، خشونت قانونی بر زن در احکام اسلامی، قتل عمد دولتی علیه ابراز عشق و اختیار در حکومت اسلامی را ترسیم نماید، و بی شک گویای مشقت زیست ابتدایی مان تحت سیطره ی اسلام سیاسی بر جان و اختیارمان است. اما از سوی دیگر و در قطب دیگر، تاملی کوتاه بر تاریخ سنگسار در جمهوری اسلامی، روی دیگری از تاریخ اجتماعی،سیاسی مبارزه طبقاتی در جامعه ی ایران تحت حاکمیت اسلام سیاسی را روشن می سازد. به گونه ای که روایت مبارزه ی جانانه و خواست انسانی عموم مردم در قطب مقابل حکومت اسلامی است به بیان دیگر، سنگسار به همان اندازه ای که دال بر عمق جنایت،ارتجاع،وحشیگری جنبش اسلام سیاسی در ایران است، به همان اندازه نیز حاکی از ریشه داری و عمق باور به ارزشهای جهان شمول انسانی،مدرنیسم ، برابری و سکولاریسم در دل جامعه ای پر تلاطم ،مملو از انزجار و مبارزه علیه حکومت اسلامیست. در دمادم سه دهه نه به کلیت جمهوری اسلامی و تاریخی پر تلاطم از عرصه های مبارزه طبقاتی در ایران، شاهد ظهور و حضور مبارزان و پیشروان اجتماعی،شریف و کمونیستی بوده ایم که پایبندی شان بر انسانیت،برابری و آزادی ، رقم زننده اراده جمعی مردم در مبارزه ای اجتماعی بر سر عقب راندن حکومت اسلامی در عرصه های گوناگون مبارزه طبقاتی -من جمله صدور متداول و یومیه این مجازات اسلامی، ضد بشری – بوده است. بر این اساس ، تاریخچه ی سیاسی، اجتماعی سنگسار می تواند روایتی روشن از سه دهه تقابل دو قطب ارتجاع حاکم و کمونیسم اجتماعی باشد.بی شک برافراشتن پرچم این مبارزه و تداوم و موفقیت آن در عقب راندن حاکمیت اسلامی در کارنامه حزب کمونیست کارگری ایران ثبت شده است، علاوه براین مینا و مبارزه اش(و دیگر مبارزین خوش نام کمیته علیه سنگسار)، مبدل به بنیانی از هویت جمعی کمونیسم اجتماعی و چپ رادیکال در ایران گشته اند. اینک، علی رغم پیروزی جنبش علیه سنگسار و تحمیل خواست« لغو سنگسار » به مثابه قانونی اجرایی لیکن نانوشته در سیستم قضایی جمهوری اسلامی(به نحوی که قانون لغو نشده است،هرچند صدور حکم بر پایه این قانون عملا ملغی محسوب می شود)، بی شک برای به چهارمیخ نگه داشتن جمهوری اسلامی و تداوم نجات جان مردم از خطر وحشیگری اسلام سیاسی در این عرصه، بایست تمام قد در برابر حتی یک مورد دست از پا خطا کردن یک شعبه دادگاه محلی جمهوری اسلامی ایستاد و بدین ترتیب طعم تعرض ارزشهای انسانی،سکولار و مدرن مردم را به جنبش ارتجاعی اسلام سیاسی درایران چشاند. خبر دوم، مکمل روایت فوق از مبارزه طبقاتی در ایران تحت سیطره جمهوری اسلامی است. مبارزه علیه اعدام، پایگاه اجتماعی وسیع این جنبش و رهبرانش نمودی دیگر از تقابل دو قطب جامعه است.این خبر حاکی از تعرض و پیشروی روز افزون جنبش علیه اعدام و تنگتر شدن عرصه بر حکومت اسلامی است. مبارزه و جنبش علیه اعدام در آستانه ی همان جایگاه و سطحی از پیشروی قرار دارد، که جنبش علیه سنگسار بدان نایل گشت؛ چرا که بواسطه ی تبیین عمیقا سیاسی و انسانی منصور حکمت از “اعدام به مثابه قتل عمد دولتی” و در پی آن برافراشتن پرچم خواست “لغو مجازات اعدام” در عرصه سیاسی توسط حزب ما و موفقیتمان در سازماندهی جنبشی وسیع حول این خواست عمومی؛ از یک سو خوشبختانه گستره ی طیف چپ و راست اپوزسیون، این خواست عمومی را به رسمیت شناخته و با آن همراه گشته اند، و از سوی دیگر حکومت اسلامی چاره ای جز چند گام به عقب نشستن و طرح بررسی لغو مجازات اعدام حاملان مواد مخدر در مجلس اسلامی شان، پیش روی خود نمی بیند. نفس طرح این موضوع در مجلس اسلامی نشانی از پیشروی جنبش علیه اعدام بوده ، و تداوم تعرض همه جانبه چپ جامعه، می تواند نجاتبخش ، بخشی از انسانهای مشمول قانون قتل عمد دولتی در این برهه باشد، هرچند تا لغو کامل و بدون چون و چرای قانون اعدام در جمهوری اسلامی، راه زیادی باقی است. در بستر سه دهه مبارزه طبقاتی، جنبش هایی با مختصات اجتماعی ، سیاسی جنبش علیه اعدام و سنگسار شکل و سازمان یافته اند، که مهر جنبش کمونیسم کارگری در ایران را بر خود دارند. این جنبشهای قدرتمند، اجزای ارگانیک جنبش سرنگونی طلبانه مردم ایران به رهبری حزب کمونیست کارگری علیه جمهوری اسلامی هستند ، و تا به زیر کشاندن کلیت این حکومت قرون وسطایی از پا نخواهیم نشست. |
Source : rowzane |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر