در
زندگی زمانی می‌رسد که جز کیفیت زندگی، کیفیت مرگ هم اهمیت پیدا می‌کند،
لازم نیست حتما به پیری برسید تا آن را به تمامی احساس کنید، سالمندی و
بیماری‌های مزمن و ناتوان‌‌کننده‌ای مثل سرطان، آلزایمر و سکته مغزی یا
قلبی، ام‌اس یا بیماری‌های روانپزشکی در اطراف ما دائم قربانی می‌گیرد.
از
این رو مرگ با عزت، یا به عبارت بهتر، زندگی با عزت تا لحظه مرگ روز به
روز در دنیایی که ما زندگی می‌کنیم اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.اما تا همین اواخر تلاش و سرمایه گذاری برای تامین امکانات مراقبتی و تسکینی برای بیماری‌های مزمن، لاعلاج و شدید، تخصیص منابع و آموزش نیروی متخصص بسیار اندک بوده است.
حتی کشورهای توسعه یافته و ثروتمند هم برای اینکه تمام افراد نیازمند از چنین امکاناتی بهره‌مند شوند با دشواری مواجهند، اما با پیر شدن جوامع، رویکرد تازه به درمان و مراقبتهای تسکینی شتاب گرفته و پشرفتهای زیادی هم حاصل شده است.
اکونومیست برای این تحقیق، پنج معیار را برای مراقبتهای تسکینی و درمانی در نظر گرفته و بیست شاخص کمی و کیفی را بررسی کرده است؛ کشورهایی که از این پنج معیار نمره بالایی گرفتند، بالای جدول را به خود اختصاص دادند.
ایران در بین این هشتاد کشور در رتبه هفتاد و سوم است و فقط گوآتمالا، دومنیکن، میانمار، نیجریه، فیلی‌پین، بنگلادش و عراق در رتبه پایین‌تری هستند، به عبارت دیگر این کشورها جای خوبی برای پیری و بیماری نیستند.
سایت بی بی سی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر