«چگونه می‌شود که مدافع حقوق بشر، مدافع چنین قرارداد ننگینی بشود»
نخستین
رئیس جمهوری ایران در ارتباط با دفاع گروهی از فعالان حقوق بشری از توافق
هسته‌ای گفت: «آدم‌های سیاسی می‌توانند از این حرف‌ها بزنند. ربطی به مدافع
حقوق بشر ندارد.»
آیت‌الله خامنه‌ای، امروز در نامه‌اش به حسن روحانی در مورد پذیرش مشروط برجام، نوشت: «در
سراسر دوره ۸ ساله وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (از جمله
بهانه‌های تکراری و خودساخته تروریسم و حقوق بشر) توسط هر یک از کشورهای
طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظف است طبق بند ۳ مصوبه
مجلس اقدام‌های لازم را انجام دهد و فعالیت‌های برجام را متوقف کند.»
این در حالی است که گروهی از فعالان حقوق بشری از جمله شیرین عبادی از توافق هسته‌ای دفاع کردند و امضا کننده‌ی نامه‌ای در توجیه آن بودند. در همین زمینه، با ابوالحسن بنی‌صدر، نخستین رئیس جمهوری ایران گفتگو کردم.
ابوالحسن بنی‌صدر امروز به خودنویس در باره شرط‌گذاری خامنه‌ای برای برجام در حوزه مسائل حقوق بشری گفت: «[آقای خامنه‌ای] می‌گوید که ما به تجاوزمان به حقوق بشر ادامه می‌دهیم و اگر آنها[۵+۱] بگویند که چرا تجاوز کردی، ما برجام را متوقف خواهیم کرد. او به خیال خودش دست‌آویزی پیدا کرده است. دلیل بر این است که این برجام، خیانت به ایران است. اگر خدمت به ایران است، چرا متوقفش می‌کنی؟ این خیانت به ایران، به سود غرب است.»
از نخستین رئیس جمهوری ایران پرسیدم که نظرش در باره حمایت فعالان حقوق بشری و گروه‌های موسوم به حقو بشری از توافق هسته‌ای و نهایی شدن برجام چیست و کار اینها چه نتیجه‌ای دارد؟
بنی‌صدر گفت: «اگر این حمایت را کرده‌اند، اولا به مدافع حقوق بشر چه ربطی دارد که مدافع برجام باشد؟ دوم اینکه قراردادی که ایران را تحت قیمومت آمریکا، اروپا، چین و روسیه در می‌آورد، بدتر از ترکمان‌چای است. چگونه می‌شود که مدافع حقوق بشر، مدافع چنین قرارداد ننگینی بشود. قراردادی که یک نفر در رژیم حاضر نیست مسوولیتش را بپذیرد. همین نامه آقای خامنه‌ای، ایشان حاضر نیست مسوولیتش را بپذیرد. می‌گوید چیزهای مبهمی دارد و خیلی ضرر دارد برای ایران. وقتی خود اینها حاضر نیستند مسوولیت این خیانت را بپذیرند، مدافع حقوق بشر چگونه می‌تواند از این دفاع کند؟ این از عجایب روزگار است.»
بنی‌صدر افزود: «دفاع از حقوق بشر و دفاع از این قراردادی که نقض حقوق ملی ایران است، به شکل مطلق در تضاد است.»
ابوالحسن بنی‌صدر در ارتباط با این موضوع که مدافعان حقوق بشری توافق هسته‌ای مدعی هستند که دفاع از توافق هسته‌ای، برای مقابله با جنگ بوده است تا جان مردم حفظ شود، گفت: «این کار آدم‌های سیاسی است! آدم‌های سیاسی می‌توانند از این حرف‌ها بزنند. ربطی به مدافع حقوق بشر ندارد. آدم باید بفهمد که چه کاری در زندگی‌اش می‌کند. کسی که می‌گوید من مدافع حقوق بشر هستم، فقط باید به حقوق بشر بپردازد. چه حقوق ملی‌ای جزئی از همان حقوق بشر است؟ او باید ببیند که این با حقوق انسانی در ایران و حقوق ملی سازگار است یا نه. تمام! این که این مانع جنگ می‌شود، مربوط به آدم‌های سیاسی است. اگر قرار بود جنگی بشود، تا حالا شده بود. ثانیا آنهایی که این قرارداد را به ایران تحمیل کرده‌اند که نمی‌گویند ما گزینه جنگ را برداشته‌ایم. می‌گویند همچنان روی میز است. ثالثا، ایران را گرفتار جنگی در منطقه کرده‌اند. جزو آن توافق‌های محرمانه، ایران را در مسائل منطقه دخالت می‌دهند.»
Source ; khodnevis
این در حالی است که گروهی از فعالان حقوق بشری از جمله شیرین عبادی از توافق هسته‌ای دفاع کردند و امضا کننده‌ی نامه‌ای در توجیه آن بودند. در همین زمینه، با ابوالحسن بنی‌صدر، نخستین رئیس جمهوری ایران گفتگو کردم.
ابوالحسن بنی‌صدر امروز به خودنویس در باره شرط‌گذاری خامنه‌ای برای برجام در حوزه مسائل حقوق بشری گفت: «[آقای خامنه‌ای] می‌گوید که ما به تجاوزمان به حقوق بشر ادامه می‌دهیم و اگر آنها[۵+۱] بگویند که چرا تجاوز کردی، ما برجام را متوقف خواهیم کرد. او به خیال خودش دست‌آویزی پیدا کرده است. دلیل بر این است که این برجام، خیانت به ایران است. اگر خدمت به ایران است، چرا متوقفش می‌کنی؟ این خیانت به ایران، به سود غرب است.»
از نخستین رئیس جمهوری ایران پرسیدم که نظرش در باره حمایت فعالان حقوق بشری و گروه‌های موسوم به حقو بشری از توافق هسته‌ای و نهایی شدن برجام چیست و کار اینها چه نتیجه‌ای دارد؟
بنی‌صدر گفت: «اگر این حمایت را کرده‌اند، اولا به مدافع حقوق بشر چه ربطی دارد که مدافع برجام باشد؟ دوم اینکه قراردادی که ایران را تحت قیمومت آمریکا، اروپا، چین و روسیه در می‌آورد، بدتر از ترکمان‌چای است. چگونه می‌شود که مدافع حقوق بشر، مدافع چنین قرارداد ننگینی بشود. قراردادی که یک نفر در رژیم حاضر نیست مسوولیتش را بپذیرد. همین نامه آقای خامنه‌ای، ایشان حاضر نیست مسوولیتش را بپذیرد. می‌گوید چیزهای مبهمی دارد و خیلی ضرر دارد برای ایران. وقتی خود اینها حاضر نیستند مسوولیت این خیانت را بپذیرند، مدافع حقوق بشر چگونه می‌تواند از این دفاع کند؟ این از عجایب روزگار است.»
بنی‌صدر افزود: «دفاع از حقوق بشر و دفاع از این قراردادی که نقض حقوق ملی ایران است، به شکل مطلق در تضاد است.»
ابوالحسن بنی‌صدر در ارتباط با این موضوع که مدافعان حقوق بشری توافق هسته‌ای مدعی هستند که دفاع از توافق هسته‌ای، برای مقابله با جنگ بوده است تا جان مردم حفظ شود، گفت: «این کار آدم‌های سیاسی است! آدم‌های سیاسی می‌توانند از این حرف‌ها بزنند. ربطی به مدافع حقوق بشر ندارد. آدم باید بفهمد که چه کاری در زندگی‌اش می‌کند. کسی که می‌گوید من مدافع حقوق بشر هستم، فقط باید به حقوق بشر بپردازد. چه حقوق ملی‌ای جزئی از همان حقوق بشر است؟ او باید ببیند که این با حقوق انسانی در ایران و حقوق ملی سازگار است یا نه. تمام! این که این مانع جنگ می‌شود، مربوط به آدم‌های سیاسی است. اگر قرار بود جنگی بشود، تا حالا شده بود. ثانیا آنهایی که این قرارداد را به ایران تحمیل کرده‌اند که نمی‌گویند ما گزینه جنگ را برداشته‌ایم. می‌گویند همچنان روی میز است. ثالثا، ایران را گرفتار جنگی در منطقه کرده‌اند. جزو آن توافق‌های محرمانه، ایران را در مسائل منطقه دخالت می‌دهند.»
Source ; khodnevis
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر